Wszystko co musisz wiedzieć o odszkodowaniu!
W dzisiejszym wpisie zastanowimy się czym jest szkoda na osobie (tj. czego może się domagać poszkodowany np. w wyniku doznanego wypadku?).
- SZKODA NA OSOBIE – CO TO WŁAŚCIWIE ZNACZY?
Najogólniej mówiąc szkoda na osobie oznacza uszczerbek wynikający z naruszenia zdrowia lub życia osoby poszkodowanej. Polskie prawo co do zasady nie zawiera spisu zdarzeń, na podstawie których poszkodowany może domagać się należnego odszkodowania, a jedynie wskazuje na zakres metod, które miałyby służyć wynagrodzeniu doznanej szkody na osobie. Kodeks cywilny wskazuje ogólne warunki odszkodowania, a mianowicie, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.
2. ZWROT WSZELKICH KOSZTÓW, CZYLI CZEGO?
W doktrynie przyjmuje się, że odszkodowanie przewidziane w art. 444 § 1 k.c. obejmuje wszelkie wydatki pozostające w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, jeżeli są konieczne i celowe. Konieczność oraz celowość winno się rozpatrywać w okolicznościach danego przypadku, a zatem każda sytuacja będzie traktowana indywidualnie.
Przykładowo można więc wymienić:
1) koszty leczenia, takie jak koszty pobytu w szpitalu, konsultacji u specjalistów, dodatkowej pomocy pielęgniarskiej, niezbędnych leków itd.;
2) koszty specjalistycznego odżywiania się, nabycia protez i innych koniecznych przyrządów (w tym np. specjalistycznego aparatu słuchu, okularów, wózka inwalidzkiego, samochodu lub innego pojazdu);
3) wydatki związane z przewozem chorego do szpitala, z przejazdami osób bliskich w celu odwiedzin chorego w szpitalu, z koniecznością specjalnej opieki i pielęgnacji;
4) koszty zabiegów rehabilitacyjnych, przygotowania do innego zawodu (np. opłaty za kursy, szkolenia, koszty pomocy naukowych, w tym książek, dojazdów) i inne niezbędne koszty
Jak widać – Sądy często uznają za zasadne zwrot wydatków poniesionych na prywatne wizyty u specjalistów. Często są one jak najbardziej uzasadnione ze względu na konieczność otrzymania natychmiastowej pomocy medycznej, której nie jesteśmy w stanie zapewnić osobie poszkodowanej w ramach NFZ.
Należą się! Ale to również będzie uzależnione od okoliczności faktycznych danego przypadku. Przykładowo jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.
Co do zasady wyróżniamy zatem dwa rodzaje renty, a mianowicie:
1) renta na wypadek całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej – jej celem jest wyrównanie uszczerbku polegającego na niezdolności do uzyskania z własnej działalności dochodów takich jak dotychczas (bierze się tu pod uwagę zarówno dochody ze stosunku pracy, jak i z innych stosunków prawnych oraz z działalności gospodarczej, przy czym renta ta może być przyznana także na rzecz osoby niepracującej w chwili zdarzenia wyrządzającego szkodę – wówczas decydują jej realne możliwości zarobkowe);
2) renta z powodu zwiększenia się potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość – może być zasądzona także na rzecz osoby małoletniej lub niepracującej. Celem tej renty jest przede wszystkim pokrycie kosztów długotrwałej opieki, cyklicznego zakupu leków lub sprzętu rehabilitacyjnego, a także uszczerbku polegającego na niemożności wykonywania zamierzonego zawodu lub działalności;
3) renta tymczasowa – renta tymczasowa może być przyznana wówczas, gdy samo wystąpienie szkody na osobie jest wykazane, ale nie jest znany rozmiar uszczerbku (przykładowo nieznany jest jeszcze zakres zwiększenia się potrzeb uprawnionego).
2. ZADOŚĆUCZYNIENIE
Zadośćuczynienie to nic innego jak wynagrodzenie w formie pieniężnej krzywdy psychiczne doznane w wyniku szkody na osobie. Jest to świadczenie jednorazowe, a odnosi się do tych cierpień, które pokrzywdzony przeżył w konsekwencji czynu niedozwolonego oraz tych, które ze względu na utrwalenie jego skutków będą mu towarzyszyć w przyszłości. Pieniądze otrzymane przez poszkodowanego tytułem zadośćuczynienia mają zrekompensować mu negatywne przeżycia związane z zaistniałym zdarzeniem.
Jest to sytuacja indywidualna i każdorazowo należy ustalić odpowiedzialność w odniesieniu do konkretnego przypadku. Zależy to od osoby sprawcy, który dopuścił się popełnienia błędu medycznego wywołującego u pacjenta daną szkodę, a także jego rodzaju oraz okoliczności w jakich doszło do jego powstania. Należy zaznaczyć, że może to być lekarz lub inny przedstawiciel zawodów medycznych, placówka w której wykonywał on swoje czynności – na przykład szpital, czy też przychodnia, bądź ubezpieczyciel. Są to bardzo zawiłe kwestie, które należy rozważyć najlepiej z pełnomocnikiem specjalizującym się w tego typu sprawach.
lub e-mailowo: (kontakt@mikolajczykkancelaria.pl), Możesz również skorzystać z formularza dostępnego na stronie 🙂
